|
|
BIH | ||
|
| BIH |
| 2014 |
| Odaberite člana Konvencije |
| Član |
| Član 24 - SOS telefoni |
| Članice će preduzeti neophodne zakonodavne odnosno druge mjere za uspostavljanje 24-satne besplatne SOS telefonske linije koja pokriva cijelu zemlju, radi davanja savjeta pozivaocima, povjerljivo odnosno čuvajući njihovu anonimnost, u vezi sa svim vidovima nasilja obuhvaćenih ovom konvencijom. |
|
0 - pitanja nisu regulisana zakonom / politike ili postojeće odredbe nisu u skladu sa standardima Konvencije (standardi Konvencije smatraju se minimalnim standardima); 1 - uporište u zakonima postoji, ali ne zadovoljava standarde Konvencije (normativno i / ili u primjeni); 2 - standard Konvencije dostignut u zakonima, ili je blizu dostizanja standarda; 3 - standard Konvencije dostignut i u primjeni, ili je blizu dostizanja standarda; 4 - pitanje u zemlji riješeno je na bolji način nego što je utvrđeno standardima Konvencije. |
||
| Opšta procjena čl. 24 SOS telefoni | ||
| Poređenje između država čl. 24 SOS telefoni | ||
| PITANJA |
| a. Da li na državnom nivou postoji SOS telefon za žrtve nasilja prema ženama i u porodici? Navedite koje su žrtve nasilja ciljna grupa? Da li postoje SOS telefoni na regionalnom/lokalnom nivou? Da li oni samo pružaju informacije ili takođe daju savjete? Kakve su informacije i/ili savjetovanje u pitanju (psihološko, pravno itd.)? Da li je telefon besplatan? Da li je otvoren 24 časa, 7 dana u nedjelji? Da li je razgovor povjerljiv ili žrtva mora da pruži lične podatke? Da li postoje pravila o povjerljivosti? Molim vas, objasnite. Da li postoje podaci o broju žrtava koje su koristile ovu uslugu u poslednje dvije godine? |
| Odgovor: Funkcionisanje SOS telefonske linije za pomoć i podršku žrtvama nasilja nema normativnu osnovu u BiH. Ipak, jedinstveni SOS telefoni za pomoć žrtvama nasilja u porodici funkcionišu na nivou oba entiteta u BiH, te je s te strane ova vrsta podrške pokrivena za područje cijele države. U Republici Srpskoj 2005. godine uspostavljena je jedinstvena SOS telefonska linija 1264 za cijelo područje Republike Srpske, na inicijativu Gender centra RS. |
 |
| a. Da li na državnom nivou postoji SOS telefon za žrtve nasilja prema ženama i u porodici? Navedite koje su žrtve nasilja ciljna grupa? Da li postoje SOS telefoni na regionalnom/lokalnom nivou? Da li oni samo pružaju informacije ili takođe daju savjete? Kakve su informacije i/ili savjetovanje u pitanju (psihološko, pravno itd.)? Da li je telefon besplatan? Da li je otvoren 24 časa, 7 dana u nedjelji? Da li je razgovor povjerljiv ili žrtva mora da pruži lične podatke? Da li postoje pravila o povjerljivosti? Molim vas, objasnite. Da li postoje podaci o broju žrtava koje su koristile ovu uslugu u poslednje dvije godine? |
|
Odgovor: Funkcionisanje SOS telefonske linije za pomoć i podršku žrtvama nasilja nema normativnu osnovu u BiH. Ipak, jedinstveni SOS telefoni za pomoć žrtvama nasilja u porodici funkcionišu na nivou oba entiteta u BiH, te je s te strane ova vrsta podrške pokrivena za područje cijele države. U Republici Srpskoj 2005. godine uspostavljena je jedinstvena SOS telefonska linija 1264 za cijelo područje Republike Srpske, na inicijativu Gender centra RS. SOS telefon 1264 vode nevladine organizacije specijalizovane za pomoć ženama žrtvama rodno zasnovanog nasilja, i to: „Udružene žene“ Banjaluka, „Budućnost“ Modriča, „Lara“ Bijeljina i „Ženski centar“ Trebinje1. Pristup liniji nije omogućen 24 časa 7 dana nedjeljno, s obzirom na to da je radno vrijeme linije, po pravilu, od 9 do 21 čas radnim danima, te od 17 do 21 čas vikendom. Pozivi na SOS telefon su besplatni. Troškove SOS broja 1264 osigurava Gender Centar RS, dok naknade za rad operaterki osiguravaju nevladine organizacije putem donatorskih sredstava, što se ne može smatrati samoodrživim rješenjem. Operaterke rade u u volonterskom svojstvu, obučene su za pružanje usluga, te obezbjeđuju psihološku podršku i informacije putem SOS linije. Osobama koje traže pomoć pozivanjem SOS telefona povjerljivost je zagarantovana, te iste ne moraju otkriti svoje lične podatke kako bi im pomoć bila pružena. Broj poziva na SOS broj 1264 od 2005. godine do kraja 2011. iznosio je 20.262 poziva, od čega je 98% poziva bilo upućeno od žena<sup>2</sup>. Za područje Federacije BiH u 2008. godini uspostavljen je jedinstveni SOS telefon 1265 za pomoć i podršku žrtvama nasilja u porodici. Na inicijativu Gender Centra Federacije BiH potpisan je Memorandum o saradnji sa pružaocima SOS telefonske usluge. Usluge pružaju nevladine organizacije „Fondacija lokalne demokratije“ Sarajevo, „Vive Žene“ Tuzla, „Žene sa Une“ Bihać, „Medica“ Zenica i „Žena BiH” Mostar, te Centar za socijalni rad Jajce (kao lokalna ustanova socijalne zaštite). Usluge putem SOS telefona pružaju operaterke u svojstvu volonterki, koje su završile specijalne edukativne programe za rad sa žrtvama nasilja u porodici. Operaterke obezbjeđuju psihološku podršku i informacije. Osobama koje traže pomoć putem SOS telefona povjerljivost je zagarantovana, te iste nisu u obavezi pružiti svoje lične podatke operaterkama. Troškove kratkog broja 1265 osigurava Gender Centar Federacije BiH, dok naknade za rad operaterki osiguravaju nevladine organizacije, a pozivi prema SOS telefonu su osigurani tokom 24 sata i besplatni su. Od uspostave SOS telefona 1265 (decembar 2008) do kraja 2011. godine putem ovog servisa pruženo je 6.311 usluga (89,6% poziva izvršeno je od strane žena)<sup>3</sup>. Takođe, na prostoru BiH i lociran u Gradu Istočnom Sarajevu (RS), a van gore predstavljenih sistema jedinstvenih brojeva pomoći za žrtve nasilja u porodici, operativan je i „SOS telefon 1209“, koji vodi istoimena nevladina organizacija, koja ima volonterske službe za prijem poziva i pomoć 24 časa. Rad ove telefonske linije nije isključivo usmjeren na pomoć žrtvama nasilja u porodici, već i za sve druge vrste emocionalne podrške osobama koje se putem linije obraćaju za pomoć. Nevladine organizacije evidentiraju informacije o slučajevima nasilja u porodici koji se prijavljuju putem SOS telefona, te su statistički podaci koji se odnose na broj SOS poziva dostupni na nivou entiteta. Nevladine organizacije prikupljaju podatke po jedinstvenoj metodologiji te godišnje i periodične izvještaje dostavljaju nadležnim entitetskim gender centrima<sup>4</sup>. Pravni osnov za izvještavanje proizilazi iz Memoranduma o saradnji koji regulišu način funkcioniranja SOS linija, potpisanih između NVO-a koji pružaju ovu uslugu i entitetskih gender centara. Na osnovu svega iznesenog, moglo bi se zaključiti da su domaće prakse djelomično usklađene sa standardom iz člana 24 Konvencije, obzirom na to da domaće SOS linije ne funkcionišu 24 sata dnevno. |
 |
| b. Ko pruža ove usluge? Da li je osoblje obučeno za pružanje ovakvih usluga? Kako se finansira SOS telefon? |
| Odgovor: |
| b. Ko pruža ove usluge? Da li je osoblje obučeno za pružanje ovakvih usluga? Kako se finansira SOS telefon? |
| Odgovor: |
|
|
|
[1] Nevladine organizacije su pružale ovu vrstu usluge i prije uvođenja jedinstvenog SOS telefona za nivo RS, putem sopstvenih posebnih telefonskih brojeva, te putem istih i dalje pružaju usluge pomoći žrtvama. [2] Gender centar RS, Strategija za prevenciju nasilja u porodici u RS do 2013. godine: izvještaj za 2011. g., 2012, str. 7. [3] Vlada Federacije BiH, Strategija za prevenciju i borbu protiv nasilja u porodici 2013—2017 FBiH, 2012, str. 36. [4] Gender centar RS, Strategija za prevenciju nasilja u porodici u RS do 2013. godine: izvještaj za 2011. g., 2012, str. 6. |
|
|
|
| Kampanju podržava: | ||
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost autorki i ni na koji način ne odražava stavove Evropske unije. | ||
| Kampanju podržava: | ||
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost autorki i ni na koji način ne odražava stavove Evropske unije. | ||
