|
|
CG | ||
|
| CG |
| 2014 |
| Odaberite člana Konvencije |
| Član |
| Član 44 - Nadležnost |
|
1. Članice će preduzeti neophodne zakonodavne ili druge mjere kako bi obezbijedile nadležnost nad svakim krivičnim djelom iz ove Konvencije, kada je djelo počinjeno: a. na njihovoj teritoriji; ili b. na brodu koji plovi pod njihovom zastavom; ili c. u avionu registrovanom prema njihovom zakonu; ili g. od njihovog državljanina; ili d. od lica koje boravi na njihovoj teritoriji. 2. Članice će nastojati da preduzmu neophodne zakonodavne ili druge mjere kako bi uspostavile nadležnost nad svakim krivičnim djelom iz ove Konvencije, kada je ono učinjeno nad njihovim državljanima odnosno nad licem koje boravi na njihovoj teritoriji. 3. Kod sudskih postupaka za krivična djela iz člana 36, 37, 38 i 39 ove Konvencije, članice će preduzeti neophodne zakonodavne ili druge mjere kako bi obezbijedile da njihova nadležnost ne bude uslovljena time da su djela inkriminisana na teritoriji na kojoj su počinjena. 4. Kod sudskih postupaka za krivična djela iz člana 36, 37, 38 i 39 ove Konvencije, članice će preduzeti neophodne zakonodavne ili druge mjere kako bi obezbijedile da njihova nadležnost u pogledu tačke g. i d. stava 1 ne budu uslovljene time da sudski postupak može biti pokrenut samo na osnovu prijave žrtve krivičnog djela odnosno polaganja informacija države u kojoj je krivično djelo počinjeno. 5. Članice će preduzeti neophodne zakonodavne ili druge mjere kako bi ustanovile nadležnost nad krivičnim djelima iz ove Konvencije, u slučajevima u kojima se optuženik/ca nalazi na njihovoj teritoriji, i neće ga/je isporučiti drugoj članici, samo na osnovu njegovog/njenog državljanstva. 6. Kada više od jedne članice tvrdi da ima nadležnost nad krivičnim djelom iz ove Konvencije, članice učesnice će se, prema potrebi, konsultovati međusobno, u smislu određivanja najprikladnije nadležnosti za postupak. 7. Ne dovodeći u pitanje opšta pravila međunardnog prava, ova Konvencija ne isključuje ni jednu krivičnu nadležnost neke članice koju ona ima u skladu sa svojim nacionalnim zakonodavstvom. |
|
0 – pitanje nije regulisano zakonom/politikom, ili postojeća regulativa je vrlo daleko od standarda Konvencije (standard iz Konvencije se smatra minimalnim standardom) 1 – postoji regulacija, ali nije postignut standard Konvencije (u rešenju i/ili primjeni) 2 – postignut standard Konvencije ili sasvim blizu standardu u rešenju 3 - postignut standard Konvencije ili sasvim blizu standardu u rešenju i u primjeni 4 – pitanje je u državi riješeno iznad standarda Konvencije SE |
||
| Poređenje između država čl. 44 Nadležnost | ||
| PITANJA |
| a. Da li je vaša zemlja uspostavila teritorijalnu nadležnost nad krivičnim djelima obuhvaćenim Konvencijom? Može li da se uspostavi nadležnost bez obzira na nacionalnost učinioca? |
| Odgovor: Krivični zakonik Crne Gore proklamuje teritorijalni princip važenje krivičnog zakonodavstva Crne Gore. Ono se primjenjuje prema svim licima koja na njenoj teritoriji (uključujući djelo učinjeno na domaćem brodu, domaćem civilnom ili vojnom vazduhoplovu, ma gdje se nalazili u vrijeme izvršenja krivičnog djela) počine krivično djelo bez obzira na državljanstvo počinioca krivičnog djela.1 Od principa teritorijalnosti postoje određeni izuzeci i to: kada se gonjenje stranca koje je krivično djelo izvršilo na teritoriji Crne Gore može, pod uslovom uzajmnosti, ustupiti stranoj državi i kada je u stranoj državi pokrenut ili dovršen krivični postupak, gonjenje u Crnoj Gori će se preduzeti samo po odobrenju Vrhovnog državnog tužioca Crne Gore.2 |
 |
| a. Da li je vaša zemlja uspostavila teritorijalnu nadležnost nad krivičnim djelima obuhvaćenim Konvencijom? Može li da se uspostavi nadležnost bez obzira na nacionalnost učinioca? |
|
Odgovor: Krivični zakonik Crne Gore proklamuje teritorijalni princip važenje krivičnog zakonodavstva Crne Gore. Ono se primjenjuje prema svim licima koja na njenoj teritoriji (uključujući djelo učinjeno na domaćem brodu, domaćem civilnom ili vojnom vazduhoplovu, ma gdje se nalazili u vrijeme izvršenja krivičnog djela) počine krivično djelo bez obzira na državljanstvo počinioca krivičnog djela.1 Od principa teritorijalnosti postoje određeni izuzeci i to: kada se gonjenje stranca koje je krivično djelo izvršilo na teritoriji Crne Gore može, pod uslovom uzajmnosti, ustupiti stranoj državi i kada je u stranoj državi pokrenut ili dovršen krivični postupak, gonjenje u Crnoj Gori će se preduzeti samo po odobrenju Vrhovnog državnog tužioca Crne Gore.2 b. Da li zakoni dozvoljavaju krivično gonjenje učinioca za krivična djela iz Konvencije učinjena na drugoj teritoriji? Da li je bilo ikakvih rezervi u vezi sa boravišnim statusom učinioca? c. Da li zakoni dozvoljavaju krivično gonjenje za krivična djela iz Konvencije na osnovu državljanstva ili boravišnog statusa žrtve? d. Da li postoji pravilo koje eliminiše uslovljavanje gonjenja dvostrukim kriminalitetom (čin mora da se priznaje kao prekršaj i na teritoriji na kojoj je učinjen i u zemlji iz koje je učinilac) u slučajevima članova 36, 37, 38 i 39? Molimo vas da provjerite rezerve u vezi sa ovim. e. Da li postoje dodatni zahtjevi za ove članove (36–39) u vezi sa uslovima za prijavljivanje zločina od strane žrtve ili prenošenjem informacija putem državnih organa iz zemlje na čijoj teritoriji su izvršena krivična djela? Krivični zakonik poznaje i personalni princip, kojim se proširuje primjena domaćeg zakonodavstva na crnogorske državljane i u slučajevima kada djelo učine u inostranstvu, pod uslovom da se zateknu na teritoriji Crne Gore ili budu izručeni Crnoj Gori3. Krivično zakonodavstvo dozvoljava primjenu i prema licu koje nije državljanin Crne Gore koje van teritorije Crne Gore učini prema njoj ili njenom državljaninu krivično djelo, u čije izvršenje je na bilo koji način uključen državljanin Crne Gore, ako se zatekne na teritoriji Crne Gore ili joj bude izručen.4 Krivično zakonodavstvo Crne Gore važi i za lice koje nije državljanin Crne Gore koje prema stranoj državi ili prema strancu učini u inostranstvu krivično djelo za koje se po zakonu zemlje u kojoj je učinjeno može izreći kazna zatvora od četiri godine ili teža kazna, ako se zatekne na teritoriji Crne Gore, a ne bude izručen stranoj državi.5 U ovom slučaju, sud ne može izreći težu kaznu od one koja je propisana zakonom zemlje u kojoj je krivično djelo učinjeno. Međutim, ako je u pitanju djelo koje je u vrijeme kad je izvršeno smatrano krivičnim djelom prema opštim pravnim načelima priznatim u međunarodnom pravu, gonjenje se može preduzeti u Crnoj Gori po odobrenju Vrhovnog državnog tužioca, bez obzira na zakon zemlje u kojoj je krivično djelo učinjeno.6 Ni u jednom slučaju se krivično gonjenje neće preduzeti, između ostalog, ako je za krivično djelo po stranom zakonu za krivično gonjenje potreban zahtjev oštećenog a takav zahtjev nije podnijet.7 Štaviše, krivično gonjenje će se preduzeti samo kada se za krivično djelo kažnjava i po zakonu zemlje u kojoj je učinjeno, u suprotnom se gonjenje može preduzeti samo po odobrenju Vrhovnog državnog tužioca.8 Kako se ovakva ograničenja evidentno kose sa čl. 44, st. 3 i 4 Konvencije, to je potrebno derogirati ova ograničenja u pogledu krivičnih djela čiju kriminalizaciju Konvencija zahtijeva. |
 |
|
[1] Čl. 134 Krivičnog zakonika. [2] Čl. 138, st. 1 i 2 Krivičnog zakonika. [3] Čl. 136 Krivičnog zakonika. [4] Čl. 137, st. 1 Krivičnog zakonika. [5] Čl. 137, st. 2 Krivičnog zakonika. [6] Čl. 138, st. 5 Krivičnog zakonika. [7] Čl. 138, st. 3, alineja 4 Krivičnog zakonika. [8] Čl. 138, st. 4 Krivičnog zakonika. |
|
|
|
| Kampanju podržavaju: | ||
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost Sigurne ženske kuće i ni na koji način ne odražava stavove donatora. | ||
| Kampanju podržavaju: | ||
|
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost Sigurne ženske kuće i ni na koji način ne odražava stavove donatora. | ||
