|
|
BIH | ||
|
| BIH |
| 2014 |
| Odaberite člana Konvencije |
| Član |
| Član 47 - Presude treće članice |
| Članice će preduzeti neophodne zakonodavne odnosno druge mjere kako bi prilikom određivanja kazne uzele u obzir konačne presude trećih članica za krivična djela iz ove konvencije. |
|
0 - pitanja nisu regulisana zakonom / politike ili postojeće odredbe nisu u skladu sa standardima Konvencije (standardi Konvencije smatraju se minimalnim standardima); 1 - uporište u zakonima postoji, ali ne zadovoljava standarde Konvencije (normativno i / ili u primjeni); 2 - standard Konvencije dostignut u zakonima, ili je blizu dostizanja standarda; 3 - standard Konvencije dostignut i u primjeni, ili je blizu dostizanja standarda; 4 - pitanje u zemlji riješeno je na bolji način nego što je utvrđeno standardima Konvencije. |
||
| Opšta procjena čl. 47 Presude treće članice | ||
| Poređenje između država čl. 47 Presude treće članice | ||
| PITANJA |
| a. Da li pravni okvir predviđa mogućnost da se uzme u obzir konačna kazna izrečena od strane druge zemlje, kao što je definisano u članu 47? |
| Odgovor: Krivičnopravni zakonski okvir u BiH ne omogućava da prilikom određivanja i odmjeravanja kazne za krivična djela, sud u obzir uzme i konačne presude inostranih sudova država članica Istanbulske konvencije. Suštinu ovog standarda predstavlja postavka da bi uzimanje u obzir inostranih osuda u kontekstu nasilja nad ženama i nasilja u porodici omogućilo ocjenu činjenice postojanja “međunarodnog recidivizma” u činjenju nasilja kao potencijalno otežavajuće okolnosti koju bi sud mogao cijeniti samostalno i u kumulativnom kapacitetu sa drugima činjenicama slučaja1. |
 |
| a. Da li pravni okvir predviđa mogućnost da se uzme u obzir konačna kazna izrečena od strane druge zemlje, kao što je definisano u članu 47? |
|
Odgovor: Krivičnopravni zakonski okvir u BiH ne omogućava da prilikom određivanja i odmjeravanja kazne za krivična djela, sud u obzir uzme i konačne presude inostranih sudova država članica Istanbulske konvencije. Suštinu ovog standarda predstavlja postavka da bi uzimanje u obzir inostranih osuda u kontekstu nasilja nad ženama i nasilja u porodici omogućilo ocjenu činjenice postojanja “međunarodnog recidivizma” u činjenju nasilja kao potencijalno otežavajuće okolnosti koju bi sud mogao cijeniti samostalno i u kumulativnom kapacitetu sa drugima činjenicama slučaja1. Ovakvu mogućnost krivični zakoni na svim nivoima vlasti u BiH ne prepoznaju, s obzirom na to da se ranija osuđivanost (kao otežavajuća okolnost) odnosi samo na odluke domaćih sudova. S tim u vezi, može se zaključiti kako zakonodavstvo u BiH u ovom segmentu nije u skladu sa standardom koji sadrži Istanbulska konvencija s obzirom na to da nije omogućeno da se prilikom donošenja presuda domaćih sudova uzmu u obzir konačne presude drugih država članica konvencije. Ovdje je bitno napomenuti da je Bosna i Hercegovina ratifikovala Evropsku konvenciju o međusobnoj pomoći u krivičnim pitanjima2, na osnovu koje pravosudni organi države članice mogu od druge države članice zahtjevati izvode i informacije vezane za pravosudnu evidenciju, ukoliko je to potrebno za krivični postupak. S druge strane, iako nije direktno vezano uz ovaj standard, korisno je napomenuti da domaći krivični zakoni omogućavaju uračunavanje pritvora, lišenja slobode u toku ekstradicionog postupka i kazne koju je učinilac izdržao po presudi inostranog suda, u kaznu koju izriče domaći sud za isto krivično djelo, a ako kazne nisu iste vrste uračunavanje sud vrši po sopstvenoj ocijeni3. Ova mogućnost isključivo se odnosi na situaciju kada se pred domaćim sudom vodi postupak za istovjetno krivično djelo po kojem su inostrani nadležni organi postupali u gore navedenom kapacitetu (tj. pritvor, lišenje slobode tokom izručenja, izdržana kazna). Krivični zakoni takođe zabranjuju izvršenje krivične presude inostranog suda u domenu izrečene sankcije, sem ako isto nije predviđeno međunarodnim ugovorom i ako sankciju izrekne i domaći sud prema važećem krivičnom zakonodavstvu4. U skladu sa gore navedenim, moglo bi se zaključiti da pravni i politički dokumenti nisu usklađeni sa članom 47 Konvencije. |
 |
|
[1] Vidi Obrazloženje Istanbulske konvencije, paragraf 247—249. [2] Evropska konvencija o međusobnoj pomoći u krivičnim pitanjima (ETS br. 30); BiH ratifikovala 25.04.2005. Izvor: http://www.conventions.coe.int/Treaty/Commun/ChercheSig.asp?NT=030&CM=8&DF=24/09/2013&CL=ENG. [3] Član 58 ZKP FBiH, čl. 124 ZKP RS, čl. 58 ZKP BD. [4] Član 431 ZKP FBiH, čl. 438 ZKP RS, čl. 410 ZKP BD. |
|
|
|
| Kampanju podržava: | ||
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost autorki i ni na koji način ne odražava stavove Evropske unije. | ||
| Kampanju podržava: | ||
|
||
| Sadržaj stranice je isključiva odgovornost autorki i ni na koji način ne odražava stavove Evropske unije. | ||
